Mayıs ayının son haftası verdim istifamı, topladım bavulumu kaçtım şehirden. Kafa dinlemek için nereye? Tabi ki de Datça 🙂 Mesudiye’nin büklerini görmeye gittim.
Datçaya nasıl gidilidr? Elbette Dalaman’a uçuyorsunuz. Dalaman Havaalanı’nda indim. Bir kaç saat sonra Datça merkeze vardım. Merkezden de kalacağım tatil beldesine giden minibüslere bindim. Minibüste Mesudiye Köyü’nün o güzel insanları ile tanıştım. Çok sevecen ve misafirperverlerdi. İki gün boyunca köy düğünü ve yemeği varmış beni de davet ettiler. Orada düğün olduğu zaman etrafta kimler varsa; köylüsü, turisti, işletmecisi hepsi davetli olurmuş. Gittiğimde kimse beni tanımasa da sanki akrabalardanmışım gibi çok hoş karşıladılar. Öğle saatinde masaları dizmişler düğün yemeği veriyorlardı. Bi güzel yedim hepsinden 🙂
Sonra da Akşam oynadık tabiki. Ben arkalardayım göremessiniz 🙂
Bu konakladığım yerdeki evim. (Kızılbük ahşap evleri.) Ormanın içinde ahşap ya da taş evler var. Büklerde onlarca pansiyon var ama sanırım orman içinde konaklama sadece burada ve hemen alttaki Gabaklar pansiyonda var.
Bu her sabah aynı saatte kapımdan gecen Christoph! Hep doğuya doğru gidiyor (evimin etrafinda tur atıyor). Colomb’a gore ters yönde gidiyor ama olsun, iradeli sonuçta.
Bükler
Dört tane büke gittim. Dördü de muhteşem, tertemiz ama bir tanesi var ki efsane 🙂 4-5 metreden denizin dibini görebiliyordum. Burada 10 gün kaldım. Doyamadım!
1- Kızılbük
Neredeyse sessiz bir bük. Burada sadece iki tane otel var. Sezon zamanı biraz gelen oluyormuş. Kafa dinlemek için bir numara.
2-Hayıtkübü
Kaldığım eve yakın olduğu için her gün burada denize giriyordum. Su o kadar güzel ve temiz ki 15 dk’da bir dayanamayıp tekrar suya giriyordum. Mutlaka denizin dibindeki güzellikleri görebilmeniz için deniz gözlüğü takmanız gerekiyor.
Konaklamak istiyorsanız etrafta çok fazla oteller var. Sezon zamanı yer bulmak belki biraz zor. Fiyatlar da biraz fazla. Sezon henüz açılmamasına rahmen günlüğü minicik bir oda için 200TL. Ama her şeye değiyor.
3-Ovabükü
İlk iki bükten biraz daha uzun sahili var ve daha kalabalık. Burada tanıştığım cafe işletmecileri ile sohbete daldım foto çekmeyi unuttum 🙂 Teyze tutturdu “Buraya yerleş, yurtdışında ne yapacaksın” diye 🙂 Biraz daha kalsam evlatlık edinecek 🙂
4-Palamutbükü
İşte o efsane yer 🙂 Palamütbük’üne gitmeden önce küçük akvaryum koyuna uğradık. Tanrım’ım böyle bir temiz koy olamaz. Aynı zamanda soğuk 🙂 Devlet zamanında koruma altına almış sonra da bir özel şirkete (sanırım Ulusoy’a) devretmiş. Etrafını tellerle çevirmişler ama tabi ki aynı zamanda halka açık bir yer. Pek fazla bilmiyor. Kamp yapmak, çadır kurmak isteyenler için mutlaka gelinmesi gereken bir yer. Şuan kimsesiz bir durumda.
En sonunda Palamutbükü’ne ulaştık.
Eski Datça Evleri
Datça’ya ikinci kez aşık olmamın sebebi burdaki evler. Şu günlerde, insanlar şehir hayatından kaçıp burada arsa alma, ev yaptırma derdinde. Tabi fiyatlar … 🙂 Küçük bir yer olmasına rahmen saatlerce burada dolandım.
Köy kahvesinde oturup mehşur ballı bademli gözlemelerinden yedim. Gitmeden önce Foursequare’den cafeleri araştırmıştım. Hatta şeftalili pasta yapan Nil Cafe‘ye uğradım. Oranın sahibi teyze ile sohbet ettim fakat sezon henüz açılmadığı için pasta yoktu.
Can Yücel’in evi
Maalesef o gün içeriye giremedim. Kapalıydı.
Şehir merkezinde otobüs duraklarındaki kitaplıklar çok hoşuma gitti. Hemen hemen her durakta var.
Bence siz de Tanrı’nın sevdiği kullarısınız. Gitmek için ne bekliyorsunuz?
🙂
