Yaklaşık 2 yıl önce Park Orman’da Sound Garden festivaline gelmişlerdi arda arda dinlemesi çok keyifli olan Oi Va Voi ve Parov Stealer… Öyle keyifli bir konserdi ki, yeniden aynı şekilde arda arda geleceklerini duymak, hayranları için güzel bir sürpriz oldu. Bu sürprize göre, İstanbul’un yeni konser alanı Volkswagen Arena’yı dans pistine çevirecek gece için yeterli derecede müzik, dans, enerji ve coşku var demekti.
Bilet kontrolünden sonra içeri girdiğimiz anda bi anda kendimizi 1930’larda buluverdik. Dönem kıyafetleriyle onlarca genç, harika müzisyenler eşliğinde seyretmesi çok keyifli bir swing performansı sunuyorlardı. Etraflarını saran kalabalık az sonra Electro- Swing’in ustalarını dinlemeden demleniyorlardı. Bu coşkuya katılmamak olmazdı elbette. Birçok izleyici, bir anda kendisini, alkışa boğdukları bu gösterinin baş rolünde buluverdi.
Derken müzikal zenginliği ile müzik türünü tanımlamakta zorlandığımız Oi Va Voi sahneye çıktı. Büyüleyici güzelliği ve yorumu ile Bridgette Amofah ve klarneti ile grubu zirveye taşıyan Steve Levi bizi yine hipnotize etmeyi başardı. Çeşitli etnik dillere ait çok güzel şarkıları var Oi Va Voi’nin. Farklı bölgelere ait yerel ezgileri, çok çeşitli enstrümandan oluşan orkestrasında buluşturan grup, çeşitliliğin güzelliğini bir kez daha kanıtladılar. Özellikle içerisindeki İbranice sözlerin, şarkıyı tepeye taşıdığı Yesterday’s Mistakes yine grubun en iyi performansı oldu o akşam.
Kısa bir aradan sonra müthiş enerjisi ile ‘’gece yeni başlıyor ‘’ diyen Parov Stealer sahneye çıktı. İyice ısınmış olan seyirci, Volkswagen Arena’yı harika bir gece kulübüne çevirdi. Dans etmeyen çok az insan gördüm diyebilirim. Solist Cleo Panther olunca grubun enerjisinden bahsetmeye gerek de yok aslında. Bir dakika bile yerinde durmadan tepinen enfes bir hatun izledik sahnede. Nu Jazz’a biraz Swing bir tutam da electro karıştımış bu müzik patlamasından yayılan enfes bir seyir izledik. Son dönemin en sevilenlerinden The Sun’ı , Lost in Amsterdam, Kiss Kiss ve Hurt’ü çalmasalar da Homesick performansları bana bir hafta boyunca yetecek müzik deposu niteliğindeydi.
Yine gelin, bir yaz günü olsun bu kez…
